داربست چیست و انواع آن کدام است؟

یکی از فعالیت های پر هزینه در پروژه ها می باشد که از چندین جایگاه، قطعات و تکیه گاه ساخته شده است که در پروژه ها به منظور حفظ و نگهداری از کارکنان و مصالح در ارتفاعات استفاده می شود.

ضرورت استفاده از داربست:

به منظور افزایش ایمنی پرسنل
امکان دسترسی تمام کارکنان به نقاط مختلف
افزایش بهره برداری و راندمان کاری
افزایش کیفیت برخی از عملیات مانند جوشکاری

برای ساخت داربست ها به طور کلی باید از مصالح مرغوب و مناسب استفاده شود که تمامی شرایط ایمنی را برای کارکنان فراهم کند و هم چنین توانایی پذیرش و تحمل بار و فشارهای وارده را داشته باشد.

تمامی تخته ها و الوار هایی که برای ساخت داربست ها استفاده می شود باید در شرایط مناسب نگهداری شوند فاقد کرم خوردگی و پوسیدگی باشد و هم چنین لوله ها و تخته ها باید شکل صاف و سالمی داشته و اغشته به مواد چرب و روغنی نباشند.

متریال مورد استفاده در ساخت داربست:

– لوله های فولادی با قطر و ضخامت مناسب

– بست های فلزی چهار پیچ که متداولترین مورد استفاده در نصب داربست که توسط پیچ و مهره به لوله دیگر متصل می شود

– بست فلزی چرخشی یا گردان که توسط پین فولادی به هم متصل می شوند

– بست کمکی یا نگهدارنده به منظور بالا بردن مقاومت بست ساده در برابر فشار

– بست کلاهکی (مخصوص ایجاد سقف) فقط در بالای ستون یا عمودی استفاده می شود

– بست زبانه ای یا پیوندی جهت اتصال لوله های افقی مورد استفاده قرار می گیرد

– مغزی رابط جهت تقویت استحکام لوله هایی که روی هم قرار دارند استفاده می شود. هر نوع داربست که بیش از ۶ متر ارتفاع داشته باشد حتما از این ابزار استفاده می کند

– کفشک یا پایه فولادی در مکان هایی که سطوح سیمانی، موزائیک و آسفالت باشد هم چنین در زمین های خاکی و شنی هم استفاده می شود

– لنگر یا مهار بند داربست پیچی که توسط پیچ تغییر طول پیدا می کند به منظور اتصال داربست به ستون یا دیوار نقاط مختلف داربست استفاده می شود

– چرخ های فولادی که برای داربست های سیار کاربرد دارد در دو نوع داخل سالن و خارج سالن ساخته می شود که نوع فولادی آن برای خارج از کارگاه استفاده می شود

تخته زیر پا سطح کار که از جنس چوب می باشد و باید صاف و خشک ومحکم باشد

چند مورد از نکاتی که در اماده سازی و اجرای داربست بندی باید رعایت شود:

۱. برای بر پا کردن داربست باید متریال و ابزار کافی متناسب با حجم کار فراهم شود

۲. داربست ها باید در فواصل مناسب در دو جهت افقی و عمودی محکم به ساختمان مهار شود

۳. پهنای محدوده داربست باید متناسب با کار مورد نظر باشد:

۶۰ سانتی متر: اگر فقط برای عبور اشخاص باشد

۸۰ سانتی متر: برای قراردادن مصالح یا ابزار

۱۱۰سانتی متر: برای نگهداری جایگاه یا سکویی بلندتر

۱۳۰ سانتی متر: برای نصب قطعات و یا کار های تعمیراتی روی وسیله ای

۱۵۰ سانتی متر: همزمان برای نگهداری سکوی بلندتر و هم چنین انجام کارهای تعمیراتی

۴.تخته ها و الوار ها نباید روی هم قرار گیرند چون امکان زمین خوردن افراد وجود دارد

۵.تخته ها و الوار ها باید از نظر ضخامت با یکدیگر یکسان باشند و موقع استفاده باید کاملا مهار شوند و جابه جا نشوند

۶.برای دسترسی به محدوده داربست باید پله هایی متشکل از لوله ها در فواصل مناسبی ساخته شود

نکات ایمنی مربوط به ارتفاع بیش از ۲ متر که امکان سقوط کارکنان وجود دارد:

۱. نرده بالایی به ارتفاع ۱ تا ۱.۵ متر بالای سطح جایگاه باشد

۲. نرده میانی بین سطح جایگاه و نرده بالایی در ارتفاع نیم متر الی ۶۵ سانتیمتر باشد

۳. برای جلوگیری از سقوط افراد و مصالح پاخوری در لبه باز جایگاه به ارتفاع ۲۰ سانتی متر نصب شود

۴. حفاظت های نرده ای و پا خوری های لبه ی جایگاه باید در سمت داخلی ستون ها عمودی مهار شود

۵. نرده ها، پاخوری ها و دیگر وسایل حفاظتی که در جایگاه داربست به کار رفته اند نباید از جای خود برداشته شوند مگر در زمانی که برای ورود اشخاص و ابزار لازم باشد

۶. محدوده داربست های معلق باید از هر طرف دارای حفاظ نرده ای و پا خور باشد

۷. نرده های حفاظتی دو طرف جایگاه باید به وسیله اتصالات مناسب به پایه متصل شوند و یا به طرز مناسبی به تخته های جایگاه پیچ و مهره شوند