خوردگی خطوط لوله|صنعت نفت و گاز

خوردگی خطوط لوله در صنعت نفت و گاز، یکی از بزرگ‌ ترین چالش‌ ها در حفظ یکپار چگی و طول عمر خطوط لوله در صنایع نفت و گاز، پتروشیمی، تصفیه آب و تولید برق است. خوردگی خطوط لوله باعث تخریب مواد، نشت، خرابی و توقفات پر هزینه می‌شود. درک علل، انواع و روش‌ های مقابله با خوردگی برای مهندسان و متخصصان نگهداری جهت طراحی سیستم‌ های پایپینگ بادوام و اجرای استراتژی‌های کنترل خوردگی ضروری است. این مقاله بررسی علمی جامعی از خوردگی خطوط لوله بر اساس استانداردها و راهنمایی‌های بین‌المللی معتبر مانند ASME، ASTM، API، NACE و ISO ارائه می‌دهد و بهترین روش‌ های به‌ روز سال‌ های 2023 تا 2025 را پوشش می‌دهد.

علل خوردگی در خطوط لوله

خوردگی ناشی از واکنش‌ های الکتروشیمیایی یا شیمیایی بین فلز خطوط لوله و محیط اطراف آن است. علل اصلی عبارتند از:

واکنش ‌های الکتروشیمیایی

  • خوردگی گالوانیک: زمانی رخ می‌دهد که دو فلز ناهمسان در حضور الکترولیت به هم متصل باشند و فلز آندی‌تر دچار خوردگی شود.
  • خوردگی حفره‌ای (Pitting): خوردگی موضعی که باعث ایجاد سوراخ‌های کوچک می‌شود، اغلب توسط یون‌های کلرید یا عوامل مهاجم دیگر آغاز می‌شود.
  • خوردگی شکاف (Crevice): در نواحی محافظت شده مانند زیر واشرها، رسوبات یا عایق‌ها که سیال ساکن باعث ایجاد شرایط خورنده می‌شود، رخ می‌دهد.

خوردگی شیمیایی

  • خوردگی یکنواخت: از بین رفتن یکنواخت سطح فلز به علت حمله شیمیایی.
  • ترک خوردگی ناشی از تنش (SCC): ترک‌هایی که بر اثر ترکیب تنش کششی و محیط خورنده ایجاد می‌شوند، معمولاً شامل کلریدها یا سولفیدها.
  • تردی هیدروژنی: جذب هیدروژن اتمی که باعث شکنندگی و ترک خوردگی ماده می‌شود.

خوردگی ناشی از میکروارگانیسم‌ها (MIC)

  • توسط باکتری‌هایی مانند باکتری‌های سولفات‌زا (SRB) ایجاد می‌شود که مواد خورنده مانند هیدروژن سولفید تولید می‌کنند و سرعت خوردگی را افزایش می‌دهند.

عوامل محیطی

  • وجود آب، اکسیژن، کلریدها، CO2، H2S، دما، pH و سرعت جریان تأثیر زیادی بر مکانیزم‌های خوردگی دارند.

انواع خوردگی در خطوط لوله

خوردگی یکنواخت

  • مشخصه آن کاهش یکنواخت ضخامت دیواره لوله است.
  • قابل پیش‌بینی و آسان برای پایش و مدیریت.
  • با پوشش‌ها و حاشیه خوردگی قابل کنترل است.

خوردگی حفره‌ای

  • بسیار موضعی و تهاجمی.
  • شناسایی دشوار و می‌تواند منجر به خرابی سریع شود.
  • در فولادهای ضدزنگ در معرض کلریدها رایج است.

خوردگی شکاف

  • در فضاهای محدود رخ می‌دهد.
  • اغلب نادیده گرفته می‌شود اما می‌تواند آسیب جدی ایجاد کند.
  • پیشگیری با طراحی مناسب برای جلوگیری از ایجاد شکاف‌ها.

خوردگی گالوانیک

  • زمانی رخ می‌دهد که فلزات ناهمسان به صورت الکتریکی در تماس باشند.
  • با استفاده از مواد سازگار یا جداسازی الکتریکی قابل پیشگیری است.

ترک خوردگی ناشی از تنش (SCC)

  • با تنش کششی و محیط خورنده آغاز می‌شود.
  • در فولادهای کربنی در معرض کلریدها یا محیط‌های اسیدی رایج است.
  • نیازمند کاهش تنش و انتخاب متریال مطابق NACE MR0175/ISO 15156 است.

خوردگی ناشی از میکروارگانیسم‌ها (MIC)

  • خوردگی تسریع شده به دلیل فعالیت میکروبی.
  • نیازمند استفاده از بیوسید و پایش مستمر است.

استانداردها و راهنمایی‌های بین‌المللی

NACE MR0175/ISO 15156

  • معیارهای انتخاب مواد مقاوم به ترک خوردگی ناشی از سولفید در خدمات اسیدی را ارائه می‌دهد.
  • محدودیت‌هایی در سختی، ریزساختار و عملیات حرارتی مشخص می‌کند.

ASME B31.3 و API 570

  • روش‌های بازرسی، پایش و نگهداری برای کنترل خوردگی را شرح می‌دهند.
  • حاشیه خوردگی و پوشش‌های محافظ را توصیه می‌کنند.

استانداردهای ASTM

  • روش‌های آزمایش خوردگی (مانند ASTM G48 برای خوردگی حفره‌ای و شکاف) را تعریف می‌کنند.
  • گریدهای مواد با مقاومت خوردگی مشخص را تعیین می‌کنند.

ISO 21457

  • مواد مورد استفاده در سیستم‌های نفتی فراساحلی را با تأکید بر مقاومت خوردگی مشخص می‌کند.

روش‌های مقابله با خوردگی

انتخاب متریال

  • استفاده از آلیاژهای مقاوم به خوردگی (CRA) مانند فولادهای ضدزنگ، فولادهای دوپلکس و آلیاژهای نیکل.
  • پیروی از دستورالعمل‌های NACE و ISO برای خدمات اسیدی.

پوشش‌ها و لاینینگ‌ها

  • پوشش‌های خارجی (اپوکسی باند شده، پلی‌اتیلن) برای جلوگیری از خوردگی خاک.
  • پوشش‌های داخلی (اپوکسی، لاستیکی) برای محافظت در برابر سیالات خورنده.

حفاظت کاتدی

  • سیستم‌های آند فداشونده یا جریان القایی برای کاهش خوردگی با تبدیل لوله به کاتد.
  • نیازمند پایش و نگهداری منظم است.

مهارکننده‌های خوردگی

  • افزودنی‌های شیمیایی به سیال برای کاهش نرخ خوردگی.
  • مؤثر در کنترل خوردگی ناشی از CO2 و H2S.

ملاحظات طراحی

  • جلوگیری از ایجاد شکاف‌ها و مناطق راکد.
  • استفاده از مواد سازگار برای پیشگیری از خوردگی گالوانیک.
  • اطمینان از زهکشی مناسب و جلوگیری از تجمع آب.

پایش و بازرسی

  • استفاده از روش‌های غیرمخرب (NDT) مانند اندازه‌گیری ضخامت اولتراسونیک، رادیوگرافی و هوشمندپینگ.
  • نصب حسگرها و کوپن‌های خوردگی برای پایش مستمر.

نتیجه‌گیری

خوردگی تهدیدی فراگیر برای یکپارچگی خطوط لوله است، اما با درک کامل علل و مکانیزم‌های آن و رعایت استانداردهای بین‌المللی مانند NACE MR0175، ASME B31.3، ASTM، API و ISO، مهندسان می‌توانند اثرات آن را به‌طور مؤثر کاهش دهند. انتخاب متریال مناسب، استفاده از پوشش‌ها، حفاظت کاتدی و برنامه‌های بازرسی دقیق، عملیات ایمن، قابل اعتماد و طولانی‌مدت خطوط لوله را تضمین می‌کند.

 

 

 

 

ما در تلاشیم دانش مهندسی مواد و پایپینگ را با منابع معتبر جهانی در اختیار شما قرار دهیم. با دنبال‌کردن مقالات ما، همیشه یک گام جلوتر از تغییرات صنعتی باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با ما